रविवार, १६ ऑगस्ट, २०१५

स्वप्ने..
जागेपणीची स्वप्ने जागी करुनी गेली,
मन पोखरणारं सत्य हलके वदूनी गेली..।
सत्य असे सारे की सारे असे भास,
स्वप्ना मागील स्वप्ने उद्विग्न करुनी गेली..।

क्षितीजाचे अस्तित्व तरळे कितीदा नयनी,
माझीचं वाट मजला सहज अडवूनी गेली..।

विस्मृतीत गेल्या स्मृती बंद झाली कवाडे,
स्मृतींची कवाडे उगाचं उघडूनी गेली..।

ह्रदयास बोचते काही हेलावे अंतःह्रदय,
ह्रदयास खिन्नता सखोल वेढूनी गेली..।

आळविते कशास्तव कोणते हे गीत,
गीतातील लयही पुरती विरुनी गेली..।

असे देह नश्वर कशास उगा आसक्ती,
जीवनास मरणाचे सत्यचं सांगुनी गेली..।।

रो..

0 टिप्पण्या:

टिप्पणी पोस्ट करा

याची सदस्यत्व घ्या टिप्पणी पोस्ट करा [Atom]

<< मुख्यपृष्ठ