अनवाणी

खूपदा निघाले,
अनवाणीचं..
आतुरतेने..
वेशीपर्यंत पोहचलेही,

पण,
गावात प्रवेशतांना,
पाय रक्ताळले..
तूचं पसरलेल्या,
काट्यांनी..।।
रो..