वेदना..'
आसुडाचे वार,
सोसले कळ्यांनी..।
उमलण्याआधी निर्माल्य,
झाली शब्दवाणी..।।

आक्रंदन त्यांचे,
ऐकले ना कोणी..।
निस्तब्ध होत गेली,
आभाळ कहाणी..।।

हुंदके हंबरडे,
ना पोहचले कानी..।
मन-बुध्दी-आत्माही,
ठेविला गहाणी..।।

आता कैसी आळवावी,
सुरेल गाणी..।
येते फक्त भरुनिया,
डोळा पाणी..।।

आरोप-प्रत्यारोप उरले,
विश्वाच्या ठिकाणी..।
ती वेदनाचं झाली,
बहु ओशाळवाणी..।।

रो...