" प्रिया"

एक असं नात तुझं नी माझं असावं 

ज्याला वेदनांच गाव कधी न लागावं 

रुसशील तू जेव्हा तेव्हा मी ही रुसावं 

मन भरणी करतोस का?हळूच मी पहावं ..

एक असं अतूट बंधन तुझं नी माझ असावं

 ज्याला गाठींच कोंदण कधी न लागावं

सुटू लागेल बंधन जेव्हा तेव्हा मी बावराव

तू मला येवून हळूच सावरून घ्यावं..

एक असं स्पंदन तुझं नी माझ असावं 

ज्याला अन्तीमतेच भान कधीच नसावं

बेभान होशील तू जेव्हा,तेव्हा मीही बेभान व्हावं

               विरुन जातांना प्रिया ,तू मला सावध न करावं..